شش روش آرام کردن کسی که اضطراب دارد
اضطراب یک بیماری روانی رایج است که می‌تواند باعث ایجاد احساس شدید ترس، نگرانی و ناراحتی شود. وقتی فردی که می‌شناسید اضطراب دارد، حمایت از او و کمک به او برای آرام شدن ضروری است.
مرحله 1: محیطی امن ایجاد کنید
ایجاد یک محیط امن و راحت هنگام کمک به فرد مبتلا به اضطراب بسیار مهم است. فضایی آرام پیدا کنید که در آن احساس امنیت کنند و هرگونه محرک یا استرس بالقوه را به حداقل برسانید.
مرحله 2: گوش دادن فعال را تمرین کنید
گوش دادن فعال شامل تمرکز کامل روی فردی که صحبت می کند و ارائه نشانه های کلامی و غیرکلامی است که نشان می دهد شما درگیر هستید. ارتباط چشمی خود را حفظ کنید، سرتان را تکان دهید و از عبارات تشویقی استفاده کنید تا به آنها بفهمانید که حضور و توجه دارید.
مرحله 3: تشویق به تنفس عمیق
تمرینات تنفس عمیق می‌تواند با فعال کردن پاسخ آرامش بدن به کاهش علائم اضطراب کمک کند. فرد را تشویق کنید تا نفس های آهسته و عمیق از طریق بینی بکشد، چند ثانیه نگه دارد و به آرامی از طریق دهان بازدم کند.
مرحله 4: پیشنهادات حواس پرتی
حواس پرتی می‌تواند توجه فرد را از افکار مضطرب خود منحرف کند و به آرام شدن او کمک کند. در فعالیت‌هایی شرکت کنید که از آن لذت می‌برند یا گوش دادن به موسیقی آرام‌بخش، تماشای یک ویدیوی خنده‌دار، یا انجام تمرینات بدنی سبک را پیشنهاد می‌کنند.
مرحله 5: احساسات آنها را تأیید کنید
اعتبار بخشی یک جنبه ضروری برای حمایت از فرد مبتلا به اضطراب است. بگذارید بدانند که احساساتشان معتبر و قابل درک است. از نادیده گرفتن احساسات آنها یا گفتن “فقط آرام” خودداری کنید زیرا ممکن است اضطراب آنها را تشدید کند.
مرحله 6: کمک حرفه ای را تشویق کنید
اگر اضطراب فردی تداوم یابد یا به طور قابل توجهی بر زندگی روزمره او تأثیر بگذارد، مهم است که او را تشویق کنید تا به دنبال کمک حرفه ای باشد. یک متخصص سلامت روان می‌تواند در صورت لزوم راهنمایی، درمان یا داروی مناسب را ارائه دهد.
در حالی که این مراحل می‌تواند برای آرام کردن فرد مبتلا به اضطراب مفید باشد، لازم است به یاد داشته باشید که هر فردی منحصر به فرد است و استراتژی های مختلف ممکن است برای برخی بهتر از دیگران عمل کند. مهم است که در طول فرآیند صبور باشید، درک کنید و حمایت کنید.
24 نکته برای آرام کردن افراد مضطرب:
علاوه بر شش مرحله ذکر شده در بالا، در اینجا 24 نکته اضافی وجود دارد که می‌تواند به آرام کردن فرد مبتلا به اضطراب کمک کند:
- ورزش منظم را تشویق کنید زیرا به کاهش علائم اضطراب کمک می کند.
- ذهن آگاهی و مدیتیشن را با هم تمرین کنید.
- پیشنهاد همراهی آنها را در جلسات درمانی یا قرار ملاقات با پزشک ارائه دهید.
- به آنها کمک کنید تا یک روال خواب ثابت داشته باشند.
- درباره اختلالات اضطرابی بیاموزید تا تجربیات آنها را بهتر درک کنید.
- از اظهار نظرهای قضاوت آمیز یا انکارآمیز در مورد اضطراب آنها خودداری کنید.
- به شناسایی و به چالش کشیدن افکار منفی یا تحریفات شناختی کمک کنید.
- نوشتن در یک مجله را به عنوان خروجی برای افکار مضطرب آنها پیشنهاد دهید.
- به آنها کمک کنید محرک هایی را که اضطراب آنها را بدتر می کند شناسایی کنند و از آنها اجتناب کنند.
- به آنها اطمینان آرامی ارائه دهید بدون اینکه ترس یا نگرانی آنها را به حداقل برسانید.
- آنها را تشویق کنید تا در سرگرمی ها یا فعالیت هایی که برایشان آرامش بخش است شرکت کنند.
- به ایجاد یک روال روزانه ساختار یافته کمک کنید تا احساس ثبات ایجاد کنید.
- تکنیک های آرام سازی مانند آرام سازی پیشرونده عضلانی را آموزش دهید و تمرین کنید.
- در زمان تشدید اضطراب صبور باشید و درک کنید.
- پیشنهاد تحقیق و ارائه اطلاعات در مورد گزینه های درمان اضطراب.
- از تحت فشار قرار دادن آنها در موقعیت هایی که آنها را مضطرب می کند اجتناب کنید.
- عادات غذایی سالم را تشویق کنید زیرا برخی غذاها میتوانند بر سطح اضطراب تأثیر بگذارند.
- منابعی مانند کتاب، مقاله یا گروه‌های حمایتی مرتبط با اضطراب را ارائه دهید.
- اگر با حضور شما احساس راحتی می‌کنند، به آنها در گردش‌ها یا رویدادهای اجتماعی همراهی کنید.
- درباره محرک‌های اضطراب خاص آنها بیاموزید و استراتژی‌هایی برای مدیریت آنها با هم ایجاد کنید.
- در صورت لزوم از طنز استفاده کنید، زیرا خنده می‌تواند به کاهش موقت اضطراب کمک کند.
- فعالیت‌های مراقبت از خود مانند حمام کردن، تمرین یوگا یا ماساژ را تشویق کنید.
- از فعال کردن رفتارهای مضطرب یا درگیر شدن بیش از حد در اضطراب آنها اجتناب کنید.
- به آنها یادآوری کنید که درخواست کمک اشکالی ندارد و آنها در مبارزه خود تنها نیستند.
به یاد داشته باشید، هنگام کمک به فردی که اضطراب دارد، بسیار مهم است که صبور باشید، حمایت کنید و قضاوت نکنید. تجربه هر فرد منحصر به فرد است، بنابراین مهم است که این نکات را با نیازهای فردی آنها تطبیق دهید.
